Beste vrienden en familie,
We willen jullie graag op de hoogte brengen van de ontwikkelingen hier de afgelopen maanden.
Eerder schreven we al over de veranderende situatie voor vluchtelingen in Athene en in Griekenland in het algemeen. De laatste maanden neemt het aantal vluchtelingen dat de Griekse eilanden voor de kust van Turkije bereikt weer toe. Er spelen hier allerlei politieke factoren mee. Veel van de Afghanen die nu aankomen zijn sinds de overname van de Taliban hun land ontvlucht. In landen waar ze normaal gesproken langer verblijven - Pakistan, Iran en Turkije - dreigen ze nu teruggestuurd te worden. In Athene merken we nog niet direct de effecten van de toename, omdat de meeste vluchtelingen in kampen op de eilanden worden ondergebracht of overgeplaatst worden naar verschillende AZC’s, verspreid over Griekenland, buiten de steden.
Kampen
Malakasa kamp, een van die AZC’s, ligt op een korte treinreis afstand buiten Athene. Een aantal meiden maakt geregeld de reis om Allie’s art class in de stad te bezoeken. Het is altijd een komen en gaan en we hebben geregeld weer afscheid moeten nemen van tieners waar we bevriend mee zijn geraakt. Toch komen we ook in contact met nieuwe jongeren, o.a. uit dit kamp, en zo lukt het om een stukje continuïteit op te bouwen in de groep.
Veel vluchtelingen zijn van de eilanden overgeplaatst naar Ritsona kamp, ruim een uur rijden met de auto buiten de stad. We denken na over hoe we een gezellige, veilige plek voor de tieners en jongeren in dit kamp kunnen creëren. Het kamp ligt namelijk nogal geïsoleerd en er is niks voor de jongeren te doen in en rond het kamp. Tot nu toe hebben we een aantal keren met een groepje tieners uitstapjes naar het strand kunnen maken voor een gezellige middag en een tijd van samen delen.
Reis naar Samos
We proberen steeds op de hoogte te blijven van de veranderende situatie m.b.t. vluchtelingen en tegelijkertijd een netwerk op te bouwen met gelijkgezinde organisaties. Zo hadden we de gelegenheid om naar het eiland Samos te reizen. Samos is op één punt maar een paar kilometer verwijderd van de Turkse kust. Sinds augustus is de bevolking van het kamp toegenomen van 500 tot 5000, grotendeels bestaand uit Palestijnen, Syriërs, Afghanen en Afrikanen. We waren er op uitnodiging van Peace House, een organisatie die maaltijden, inloopdagen en bijbelstudies organiseert in verschillende talen en zo voor velen tot zegen is. We raakten geïnspireerd door een bezoek aan de “Skills Factory”, een centrum waar vluchtelingen van allerlei achtergronden naast het leren van houtbewerking, naaien, schilderen en tuinieren een gezellig thuis kunnen vinden. We waren verbaasd over hoeveel Nederlanders er op het eiland bezig zijn in de verschillende organisaties.
Allie overweegt om team leidster bij One Collective te worden!
Ons team in Athene is gegroeid en heeft momenteel drie doelgroepen: de vluchtelingengemeenschap, vrouwen in de prostitutie en de lokale Griekse gemeenschap (waaronder dak- en thuislozen, lokale jeugd en studenten). We denken erover na om in drie aparte teams op te splitsen om ons beter te kunnen richten op de verschillende noden van deze groepen.
Tegelijkertijd kijken we ook naar het grotere plaatje van vluchtelingenbewegingen in heel Europa en willen we openstaan voor de mogelijkheid om ons elders in te zetten. Ons leidraad in dit proces blijft het holistische model van One Collective, namelijk dat je geestelijke, lichamelijke en mentale/psychische noden van mensen niet los van elkaar kunt zien. Hierbij zien wij kunst en creativiteit als een effectief middel om bruggen te slaan tussen verschillende groepen.
We stellen jullie gebed voor wijsheid op prijs!
We zijn diep bedroefd over het geweld en het bloedvergieten in Israël en Gaza. Het was vooral confronterend om de verhalen te horen van Palestijnse vluchtelingen die we op Samos tegenkwamen en de beelden te zien die op hun telefoons binnenkwamen. Bid met ons voor allen die zo veel verloren hebben. Bid voor vrede.
Helaas zijn de beschrijvingen bij de foto’s niet te zien als je de nieuwsbrief op je mobieltje bekijkt, tenzij je op ‘desktop site’ klikt.
Gevangenenzorg
Henk Jan is begonnen samen te werken met Rudy, een Albanees-Griekse zendeling die al jarenlang in gevangenenzorg werkt door heel Griekenland. Hij leidt o.a. een bijbelstudiegroep met 20 Afghanen en Iraniërs in de grootste gevangenis van het land, maar zonder vaste hulp voor vertaling. Sinds kort ga ik wekelijks met hem mee. Het is mooi om de mannen te leren kennen en in het Farsi de bijbel met hen te bestuderen aan de hand van de inductieve methode. Hierbij beantwoord je steeds een aantal simpele vragen: wat leer ik over God en over mensen, hoe pas ik dit toe in mijn leven en met wie kan ik dit delen? Het lastige is dat we maar krap een uur de tijd krijgen en dat we in een lange hal met hokjes zitten, gescheiden door plexiglas. Maar voor de meesten zijn wij de enigen die op bezoek komen en dat maakt het alles waard. Ze hebben een diep verlangen om Jezus te leren kennen en te groeien in hun geloof, maar tegelijkertijd voelen ze zich geïsoleerd en schamen ze zich vanwege de situatie waarin ze zich bevinden.
Conferentie voor Griekse Christelijke kunstenaars
We wilden al een tijdje meer contact krijgen met Griekse christenen die ook geïnteresseerd in kunst zijn. Een aantal weken geleden kwam de perfecte gelegenheid: een conferentie van de Vereniging voor Griekse Christelijke Kunstenaars. Het was prachtig om de diversiteit en het talent in deze groep mee te maken! Er was muziek, dichtkunst en cabaret en er waren workshops over kunst-, dans- en dramatherapie. Ook was er een Grieks-Nederlandse jazz zangeres, Maria Markesini die een prachtig concert gaf. Verschillende kerkelijke achtergronden waren vertegenwoordigd: Grieks-evangelisch, Pinkster en Grieks-orthodox. Het was interessant om toespraken te horen over de “theologie van creativiteit”: als schepselen naar Gods evenbeeld geschapen zijn wij “kleine icoontjes”. Het is onze roeping om met onze gaven en talenten op diverse manieren schoonheid in het leven te roepen en daarbij het karakter en evenbeeld van de Schepper te weerspiegelen. We hebben meerdere contacten overgehouden aan deze conferentie waar we verder mee willen afspreken. We hopen dat deze nieuwe contacten ons zullen helpen om bruggen te bouwen met verschillende groepen die zich bezig houden met kunstzinnige geloofsuitingen.
In een recente email schrijft Jan Pieter Mostert, de directeur van Stichting Gave: “… Veel asielzoekers zullen zich ernstig ongerust maken als de betekenis van de verkiezingsuitslag tot hen doordringt. Krijgen we nog wel een eerlijke procedure? Hoe zit het straks met huisvesting? Dat is misschien terecht, het zijn zorgen die ik kan begrijpen.
Toch: We staan niet met lege handen. We mogen aan de slag met Gods middelen. … Daarom wil ik jullie aanmoedigen. Open de deur van je hart. Blijf ieder medemens als waardevol mens zien. … Heb lief. Want de liefde is aanstekelijk. Kook lekkere maaltijden en nodig ze uit: asielzoekers, socialisten, christenen en PVV-stemmers. Deel liefde uit, heb plezier samen. ‘De liefde is geduldig, zij is vriendelijk. Ze denkt geen kwaad, zij verdraagt alle dingen. De liefde vergaat nooit.’ ”
“Lieve mensen, laat je nooit beroven van je christelijk gastvrijheid. Dan zullen er wonderen gebeuren.”
Het kerstseizoen nadert en in Athene denken wij na over hoe wij hier invulling aan kunnen geven. De 13-jarige *Nadia uit Afghanistan vertelde enthusiast aan Allie, “dit is het allereerste kerstfeest dat ik ga meemaken. Ik ben zo onder de indruk!”
In Nederland zijn er ook veel vluchtelingen die nog nooit het kerstfeest meegemaakt hebben en er benieuwd naar zijn! Klik hier voor mooie ideeën om het kerstfeest te delen met vluchtelingen om je heen, op de website van Stichting Gave.
Stichting Gave is een organisatie die zich inzet voor vluchtelingen in Nederland en helpt kerken en christenen toe te rusten om vluchtelingen in hun omgeving te bereiken met Jezus’ liefde.
Als je graag vaker specifieke gebedspunten van ons zou willen ontvangen, schrijf je dan in voor de gebedsmail of whatsapp groep. Klik hier of stuur ons een mailtje.