Beste vrienden en familie,
Hartelijk groet uit Athene, waar de lente snel dichterbij komt! We kunnen niet klagen over de winter, maar toch zijn we blij met warmer weer en vooral met de velden vol wilde bloemen die straks in volle bloei staan.
Vier dankpunten
Verhalen van Gods trouw in het nieuwe jaar
Matt and zack
Toen we in januari terugkwamen in Athene werden we opgeschrikt door het nieuws dat onze jonge vriend Matt in de gevangenis zat! Matt (16) en zijn broertje Zack (14) groeiden op in Afghanistan. Hun dorp is onder controle van een extremistische groepering. Toen ik vroeg waarom ze hierheen zijn gekomen, zei Zack “zodat ik naar school kan gaan”. Een andere reden was dat ze niet geronseld wilden worden voor deze groepering. Ze lieten hun ouders en acht broers en zussen achter en kwamen een jaar geleden met hun grootmoeder aan in Athene. Ze kwamen toen voor het eerst naar Helping Hands en sindsdien hebben we een vriendschap met hen ontwikkeld. Ze komen mij altijd begroeten met een glimlach en vinden het fijn om samen spelletjes te spelen op onze wekelijkse spelletjesmiddag, de Jezus film te kijken in de kinderkamer of gewoon ‘rond te hangen’.
Het bleek dat Matt door de politie op straat was gestopt, juist op de dag dat hij zijn identiteitskaart thuis was vergeten. Toen Zack naar het politiebureau ging om te vragen waar Matt vast zat, kreeg hij geen informatie. Een aantal dagen later, na herhaaldelijke verzoeken, kwamen Zack en zijn grootmoeder erachter in welke gevangenis Matt vast zat. Ze gingen er naartoe en brachten zijn ID kaart mee. Maar het mocht niet baten, de politie zei dat hij minstens drie maanden gevangen zou zitten.
Toen we dit hoorden waren we nogal bezorgd. We weten dat deze jongens slechte ervaringen hebben met mensen in gezagsposities. Ze hebben al veel te lijden gehad van politie. Deze jongens hebben iemand nodig waarop ze kunnen vertrouwen, in plaats van mensen die hun macht misbruiken en niet naar hen omzien. We beloofden dat we zouden proberen te helpen, en baden samen dat God Matt zou beschermen en snel zou bevrijden.
Een paar dagen later opende ik (Henk Jan) de deur aan het begin van ons mannenprogramma. Tot mijn verbazing stond daar Matt voor mijn neus! Hij was onverwachts vrijgelaten! Hij en Zack hadden allebei een enorme glimlach op hun gezicht en ik omhelsde hen allebei. Ik zei dat we hadden gebeden (en veel van onze vrienden ook), en ze bleven lachen.
Gebed en dankzegging
Dank dat wij betrokken mochten zijn bij een jongerenweekend. Dit weekend werd georganiseerd door dezelfde organisatie waarmee wij samenwerken voor de zomerkampen. Het was een bijzonder weekend waarin we samen met 40 vluchtelingjongeren (gelovigen en niet-gelovigen) niet alleen veel plezier hadden maar ook samen mochten leren uit Gods Woord.
Geweldig dat er zo veel mensen mee hebben gebeden voor Matt and Zack! Blijf alsjeblieft voor hen bidden. Hun situatie werd een paar weken geleden moeilijker toen hun grootmoeder vertrok naar Duitsland en hen alleen achterliet. Bid dat ze niet met de verkeerde mensen betrokken raken, maar juist wijze beslissingen zullen nemen, vooral nu ze op eigen benen moeten staan. Dank dat ze mee konden naar het jongerenweekend.
Bid voor zegen voor het gezin van Mo en Summer en voor hun bediening onder mede-vluchtelingen. Bid ook dat Mo werk zal kunnen vinden om zijn gezin te kunnen onderhouden. Het is dankzij de huidige crisis nog altijd moeilijk voor Grieken om werk te vinden, laat staan voor vluchtelingen.
Dank God dat Nadia’s man terecht is, en bid dat hij snel herenigd zal worden met zijn vrouw en zoon.
Bid voor de vele vluchtelingen die nog steeds aankomen in de stad. Velen hebben geen plek om te verblijven en slapen op straat. Onze ‘theehuis’ dagen op vrijdag zijn overvol en vaak nogal chaotisch. Bid voor vrede in ons gebouw en wijsheid hoe we deze mensen het best kunnen helpen.
Bid dat wij zelf rust kunnen vinden en kracht putten uit de Heer nu we in een intensieve periode zijn.
Baby samueL 28.01.19
We hebben al in eerdere updates geschreven over onze vrienden Mo en Summer. We zijn goed bevriend met hen geraakt sinds zij ruim een jaar geleden bij Helping Hands begonnen mee te helpen en we hebben veel avonturen beleefd samen. We hadden vorige zomer de kans om hen een paar dagen de stad uit te nemen om iets van de Griekse natuur te laten zien. We hebben toen in een prachtig bergdorpje overnacht. Het was tegelijk mooi en verdrietig om te zien hoe verbaasd ze waren over de vriendelijkheid en gastvrijheid van de dorpelingen - iets wat ze in de stad totaal niet gewend zijn.
Bezoekje aan Korinthe onderweg
Mo en Summer hadden zeven jaar gewacht en bijna de hoop opgegeven om ooit een kindje te krijgen. Vrienden suggereerden zelfs dat ze vervloekt waren omdat ze gekozen hadden Jezus te volgen. Maar toen raakten ze vorig jaar toch zwanger! Ons team leefde nauw met hen mee en we organiseerden een Amerikaanse “baby shower” waarin de aankomende moeder met kadootjes “overspoeld” wordt.
Toen Summer’s datum dichterbij kwam kreeg ze onverwacht gezondheidsproblemen. Op een dag gingen ze naar het ziekenhuis voor een controle en toen zeiden de dokters dat Summer moest blijven, zonder dat Mo duidelijke informatie kon krijgen. Wij kwamen, samen met onze Griekse collega, naar het ziekenhuis om te helpen en ook morele steun te geven. Die avond onderging Summer een keizersnede. Allie bleef een aantal dagen en nachten bij haar in het ziekenhuis om te helpen met tolken en er gewoon bij te zijn terwijl ze herstelde.
Prijs God voor baby Samuel - zijn naam betekent “God heeft gehoord”. Moeder en zoon maken het goed! Deze familie is een voorbeeld en inspiratie voor ons in vertrouwen op God en passie om hun geloof te delen.
Klik op de foto voor een vergrootte versie
Lang verloren
Nadia is iemand waar ik (Henk Jan) normaal gesproken niet mee om zou gaan. Ze is een alleenstaande vrouw en komt uit een cultuur waar mannen en vrouwen die geen familie van elkaar zijn nauwelijks met elkaar spreken. Maar ik zat naast haar, op dinsdag tijdens de maaltijd Ze keek zo eenzaam en verdrietig, dat ik besloot een praatje aan te knopen. Ik nodigde haar uit voor mijn Engelse les. Ze kwam trouw en deed hard haar best om te leren lezen en schrijven, ook al was ze nooit naar school geweest. Op een dag deelde ze haar verhaal met mij. Zij was met haar man en kinderen gevlucht uit Afghanistan naar Iran, waar hun kinderen opgroeiden. Haar man werd op een dag gearresteerd en door de Iraanse politie teruggestuurd naar Afghanistan. Deportatie betekent voor deze mensen vaak gevaar en ontbering. Nadia hoorde vijf jaar lang niets van haar man en gaf de hoop op om hem ooit nog levend terug te vinden. Uiteindelijk vluchtte ze naar Griekenland met haar zoon (haar dochter was intussen getrouwd en bleef achter). Nadat ik haar verhaal hoorde, bad ik voor haar, zonder te weten wat ik precies moest bidden. Ik had er geen besef van hoe God mijn gebed zou verhoren!
Twee maanden later kwam Nadia op Allie af en begon opgewonden te praten in het Farsi. Toen ze eindelijk wat bedaarde en langzamer begon te praten, bleek dat er een wonder was gebeurd - haar man was terecht gekomen! Hij was in Afghanistan ontvoerd en vijf jaar lang vastgehouden. Hij was juist vrij gekomen en had de eerste gelegenheid aangegrepen om contact op te nemen en te laten weten dat hij nog leefde. Zij kende dit wonder toe aan ons gebed. Het was verootmoedigend om te zien hoe God ons gebed had verhoord. We blijven bidden dat Nadia en haar zoon snel herenigd zullen worden met hun man en vader.
“Vorige week kwam er een vrouw naar Helping Hands. Ze was naar een van onze kerstmaaltijden geweest, maar was sindsdien niet terug geweest. Ze vertelde dat ze vlak na de kerstmaaltijd een droom had gehad, waarin er allemaal mensen rondom een kerstboom verzameld waren. Iedere persoon bracht iets moois om op te hangen. Toen ze dichterbij kwam, wist de vrouw dat dit de dromen en verlangens waren waarop ze hoopten. Toen verscheen er een man in het wit naast haar. Hij vroeg haar: “Waarom doe jij niet mee en hang je niets op?”. “Omdat ik niets te brengen heb, geen hoop, geen dromen of verlangens” antwoordde de vrouw. De man in het wit zei “Kom tot mij, dan geef ik jou nieuwe hoop en nieuwe dromen, want ik leef en ik ben het Leven!”.”
Een terugblik op de kerstmaaltijden, december 2018.
Hartelijk dank voor jouw aandeel in het verbreiden van Gods koninkrijk, hier in Griekenland en op de plek waar je bent!
Hartelijke groet,