Beste vrienden en familie,
Pasen ligt alweer een maand achter ons, en we kijken terug op een gezegende tijd. We zijn een paar dagen de stad uit geweest en hebben echt Grieks Paasfeest kunnen vieren. Zoals gewoonlijk hebben we meer dan genoeg om te delen.
Grieks Pasen
Eén van Allie's vriendinnen en haar broertje proberen de Griekse traditie uit om elkaars eieren tegen elkaar aan te slaan en te zien welke het langste heel blijft.
Pasen is de belangrijkste feestdag in het Griekse Orthodoxe jaar, en wordt overal gevierd. Veel mensen gaan vanuit Athene naar hun dorp van herkomst. Op Goede Vrijdag komen mensen samen in de kerk om een draagbaar te versieren met bloemen. Dit symboliseert het graf van Christus. Als de kerkklokken 's avonds luiden komt iedereen uit het dorp samen voor de liturgie, die in het Oudgrieks wordt gezongen. Aan het eind van de dienst dwarrelen er duizenden rozenblaadjes van bovenaf naar beneden en dan volgt iedereen de priester en de baar de kerk uit voor een optocht door het dorp. De straten zijn verlicht door kaarsen en hier en daar brandt een kampvuur.
Op zaterdagavond is er een paasnachtdienst in de kerk. De lichten zijn uit, als symbool van Jezus' afdaling in het graf. Precies om middernacht ontstaat er een klein licht achter het altaar. De priester komt tevoorschijn met een kaars. Het zingen begint zachtjes en zwelt langzaam aan terwijl het kaarslicht wordt doorgegeven en langzaam door de kerk wordt verspreid. Uiteindelijk is de kerk verlicht met honderden kaarsen, en het opstandingslied klinkt in volle sterkte. Tegelijk wordt er buiten vuurwerk afgestoken, en de kerkklokken luiden onafgebroken. Als de dienst afgelopen is nemen de mensen hun kaarsen mee naar huis om een kruisje te markeren boven de voordeur, net zoals de Israëlieten deden met het bloed van een lam. Dan is het tijd om het vasten te doorbreken met een speciale soep met schaaplever. De volgende dag, Paaszondag, is het echt feest waarbij een lam op het spit wordt geroosterd. Ook wordt er traditiegetrouw "Tsouraki" brood gegeten, een gevlochten brood met een roodgekleurd ei in het midden. Het brood staat voor het lichaam van Christus voor ons gebroken, terwijl het ei Jezus' bloed symboliseert, en tegelijk staat voor het nieuwe leven dat wij door zijn dood mogen ontvangen.
Klik op de foto voor een vergrootte versie:
Voor Griekse families is Pasen een goede gelegenheid om ruzies bij te leggen en samen te komen. Het is een mooi beeld van hoe God ons met zichzelf verzoent door het offer van zijn Zoon! God verlangt er naar om relaties te doen herstellen, tussen mensen onderling en tussen ons en Hem. In ons werk in Helping Hands hebben we soms de kans om zulke verhalen van verzoening te horen en mee te maken. Een voorbeeld daarvan is Fardins verhaal.
“Fardin is een fijne Iraanse broeder die het laatste jaar één van onze trouwste vrijwilligers is geweest. Hij moest zijn thuisland verlaten nadat de geheime politie er achter was gekomen dat hij voor het eerst een kerk had bezocht. In Griekenland vond hij geloof in Christus. Hij heeft hier ook vervolging meegemaakt. In het vluchtelingenkamp werd hij het ziekenhuis in geslagen nadat medevluchtelingen erachter kwamen dat hij christen was geworden (en de kerstboom naast zijn tent zagen staan).
Later werd hij in de buurt van ons centrum omringd door een groep Afghaanse mannen onder leiding van Ali, die hem vroeg waarom hij niet meer vijf keer per dag zijn gebeden opzegde. Fardin zei dat hij een nieuw geloof had gevonden, waarna de mannen hem met de dood bedreigden. Gelukkig kwamen er net andere mensen langs, die de groep opbraken. Een aantal maanden later was een van Ali’s familieleden in nood, maar Ali kon ze niet te hulp schieten en hij voelde zich beschaamd. Onze collega’s hielpen Ali met de nodige medicijnen. De volgende dag zei Ali: ‘Doordat jullie mij de kans hebben gegeven betrokken te zijn, hebben jullie mijn eer gered. Ik zal dit nooit vergeten.’
Een tijd later verliet Fardin ons gebouw, toen hij plotseling Ali hem hoorde roepen om naar hem toe te komen. Fardins moed zonk hem in de schoenen. Hij vroeg zich af of hij weer in in elkaar geslagen zou worden. Waarom liet God hem dit overkomen? Maar toen omhelsde Ali hem en zei, ‘Wij zijn nu broers! Ik geloof, en ik hou van Jezus!’ Fardins mond viel open van verbazing. Ali zei, ‘Waarom kijk je zo verbaasd? God is groot! Ik geloof!’ ”
Rond Pasen hadden hadden we een aantal speciale programma's in Helping Hands. Het hoogtepunt was een multi-media voorstelling, uitgevoerd door dezelfde Iraanse en Afghaanse gelovigen die ook een kerstvoorstelling hebben opgevoerd. Monologen en stukjes uit de Jezus-film wisselden elkaar af.
Samen als collega's hebben we een simpel toneelstuk opgevoerd over de boodschap van het Evangelie. Hierin werden God's liefde voor de mensheid en Jezus' verlossingswerk benadrukt.
In de Paastijd kwamen er veel vragen naar boven tijdens mannendag, zoals: "Hoe kan Jezus al onze zonden vergeven?" en
"Kan God ons vergeven als we tegen een medemens zondigen, en die persoon ons niet vergeeft?"
Er waren ook diepe vragen en gesprekken over Gods aanwezigheid in ons lijden, en over trouw zijn binnen het huwelijk.
Bij de foto's:
Griekenland is vol met wilde bloemen in het voorjaar! Tijdens de paasdagen zelf was ons centrum dicht en verbleven we in twee pittoreske bergdorpjes waar wij (als enige buitenlanders) mochten genieten van de prachtige natuur en proeven van de Griekse gastvrijheid. Onze gastheer liet Allie voor het eerst houtbranden uitproberen. Ook hebben we een wandeling gemaakt naar een aantal kloosters die aan de rotswand gebouwd zijn.
Gebed en dankzegging
- Dank God voor de vele gelegenheden die we hadden om te vertellen over de boodschap van Pasen. Bidt dat veel mensen die het hebben gehoord het zullen begrijpen en in Jezus gaan geloven.
- Dank God voor Fardin's trouwe hulp in ons centrum. Bid dat hij God's zegen zal ervaren, net zoals hij voor ons tot zegen is. Bidt voor zijn asielaanvraag in Griekenland. Het is nog lang niet zeker of hij hier mag blijven, anders wordt hij misschien teruggestuurd naar Iran. Bidt ook voor zijn gezondheid. Hij heeft vaak ernstige pijn in zijn nek, schouders en knieën.
- Dank God voor het mannenkamp van vorige week. Een groep Farsi-sprekende mannen (christenen en zoekenden) waren een week lang samen op een afgelegen kamplocatie aan zee voor Bijbesltudie, discussies en ontspannende activiteiten. Henk Jan was ook aanwezig met een aantal collega's en vrienden van Helping Hands. Verschillende Afghaanse en Iraanse jongeren hebben een keuze gemaakt om Jezus te volgen, en op vrijdag werden er 8 mannen gedoopt! Bidt dat ze zullen groeien in hun geloof.
- Bid voor Allie's vriendschap met Donna en de andere tienermeiden en jonge vrouwen waarmee ze bevriend is geraakt. Ze had pas geleden de kans om Donna uitgebreid te vertellen over Gods liefde voor haar. Vorige week moesten ze afscheid nemen, omdat Donna met haar familie wordt overgeplaatst naar Duitsland.
- Dank God dat we steeds meer gelovige vluchtelingen hebben die in Helping Hands meehelpen. Zonder hen zouden we ons centrum niet draaiend kunnen houden. Zij delen vaak hun geloof met medevluchtelingen. Bid voor moed en bescherming voor hen.
Dank u en Gods zegen!
Henk Jan & Allie Oosterhuis
