Beste vrienden en familie,
In onze laatste nieuwsbrief hebben we verteld over onze ervaringen in het Helping Hands vluchtelingencentrum afgelopen december. We hadden nog een paar verhalen om te delen. Dit keer door de ogen van Henk Jan.
Thee - Tea - Thé - Τσάι - چای
Dankzegging
- Dank God voor zijn leiding en uitkomst in een aantal logistieke kwesties, waardoor we verdere stappen kunnen zetten richting vertrek naar Griekenland.
- Eind maart waren wij betrokken bij een concert voor vluchtelingen, waar ook het Evangelie werd gedeeld in het Arabisch. Er waren o.a. een aantal Syrische families, nog maar pas aangekomen in het land. Veel van deze mensen zijn in contact gebracht met lokale kerken.
- Dank voor voldoende inkomsten uit tuinierwerk en andere klussen om in ons levensonderhoud te voorzien.
Vrijdag is er theehuis. Het centrum is dan open voor iedereen: niet alleen voor vluchtelingen maar ook voor Griekse autochtonen en immigranten die al langer in het land wonen. Het is een hectische dag met overal activiteit. Voor de keuken staan mensen in de rij, wachtend op een kop thee, en er vormen zich groepjes rond de tafels. Mensen groeten oude bekenden en spelen een potje schaken.
Er is van alles te doen. Ik zie Allie eerst thee schenken. Later speelt ze 'mini basketbal' met een paar jongens, dan gaat ze op zoektocht naar wat baby voeding en daarna zie ik haar lopen met haar armen vol knutselmateriaal, een groep kinderen op haar hielen.
Er vormen zich groepjes mensen van dezelfde taal en cultuur. Er zijn tafels met Afghaanse families, met Iraniërs, sommige met alleen mannen en andere met alleen vrouwen. In een hoek zit een groep Grieks-sprekende mannen die er uitzien alsof ze dakloos zijn. Ik probeer mijn paar woorden Grieks op hen uit.
Even later zie ik een groepje Afrikanen binnenlopen die hun eigen taal spreken. Ik voel gelijk de warmte en verbondenheid die ik gewend ben van mijn tijd in Afrika. Toevallig loopt Allie langs en uit gewoonte zeg ik tegen haar 'ça va?' (’hoe gaat het?’ in het Frans). De Afrikanen kijken verbaasd op. Het blijkt dat ze uit Congo komen, en Frans spreken. Allie komt erbij zitten en samen lukt het ons om ze te helpen aan wat ze nodig hebben - warme truien en sokken om de koude winter door te komen. We nemen afscheid en voelen weer die warmte en verbondenheid.
Het is fijn dat we de Franssprekende Congolezen met raad en daad konden bijstaan, maar we zien ook uit naar de uitdaging om een nieuwe taal en cultuur te leren kennen: die van de Afghaanse en Iraanse vluchtelingen, de voornaamste doelgroep van het 'Helping Hands' centrum. Eerst moeten we Grieks leren (daar zijn we nu al mee begonnen), maar als we eenmaal in Athene wonen zullen we ons vooral richten op Farsi, de taal die door Afghanen en Iraniërs wordt gesproken. Juist met deze mensen hopen we contact te krijgen.
WERELD-KAMPIOENSCHAP
Tegen het einde van de dag begin ik een potje tafelvoetbal met een 12 jarige jongen die ik een paar dagen eerder had ontmoet. Hij is hier met zijn vader. Zijn moeder en oudere broers en zussen zijn al vooruit gegaan naar Zwitserland, en hij weet niet wanneer hij ze weer zal zien. De piepkleine tafel zorgt voor veel plezier. Er komt een Finse vrijwilliger bij zitten en nu wordt het een heus wereldkampioenschap! Er is veel gejuich en gelach bij elk doelpunt (en elke misser).
PING PONG Te midden van al het lawaai vang ik het geluid van een tafeltennistafel op. De Iraanse mannen zijn verwikkeld in een spelletje. Als ik aan de beurt ben neem ik het op tegen een Koerdische man in een rolstoel. Ik besluit het rustig aan te doen. Hij zit met zijn batje maar een paar centimeter achter de tafel en hij kan geen kant op in de rolstoel. Maar dan begin ik te verliezen, het ene potje na het andere. Ik zal nu wel gebruik moeten gaan maken van de hoekjes waar hij niet bij kan om nog iets te beginnen tegen hem! Mijn trots is iets gekrenkt, maar het vormt een mooie gelegenheid om zijn verhaal te horen.
De spelletjes geven mooie aanknopingspunten voor gesprekken met de mannen die anders vaak achter hun smartphones zitten. Ik zie er naar uit, als we hier terug zijn, om op meerdere manieren aansluiting te vinden - door een potje tafeltennis of voetbal, of juist een wandeling door de stad of in de bergen - en om hun taal te leren en gastvrijheid te bieden.
Gebed
Bidt met ons dat God deuren opent zodat wij nog meer kunnen delen over ons werk.
Bidt voor Venezuela, waar Allie's broer en schoonzus wonen met hun twee kindjes. Er is een politieke en economische crisis met veel onrust. Bidt voor hun veiligheid en voor de school waar zij werken, de leerlingen en collega-leraren.
We zijn bemoedigd door de mensen die biddend om ons heen staan. Als je graag meer regelmatige gebedsupdates van ons zou willen ontvangen, meld je dan aan voor ons gebedsteam.
FONDSENWERVING
In de laatste paar maanden zijn we druk geweest met fondsenwerving in de V.S. We hebben spreekbeurten gehad in twee gemeenten hier in de buurt. We hadden zelfs een heerlijke Griekse lunch tijdens een presentatie na de kerkdienst. We hebben veel nieuwe mensen leren kennen en oude bekenden weer gezien. Het is fijn dat mensen de visie krijgen voor wat God aan het doen is in Athene.
Dank aan iedereen die ons nu al ondersteunt!
Momenteel is ruim 35% van ons maandelijkse budget in giften toegezegd, en 60% van de eenmalige kosten zijn gedekt.
We hebben dus nog een eindje te gaan in de komende maanden voor ons vertrek deze zomer.
Veel van jullie hebben interesse getoond in ons werk. Laat ons weten als je nog vragen hebt. Als je er aan denkt om ons maandelijks te ondersteunen, is het fijn om dit zo vroeg mogelijk te weten - zo kunnen wij beter vooruit plannen.
Je kan er natuurlijk voor kiezen om nu of juist later te beginnen met ondersteunen. De giften die nu al binnenkomen dekken onze eenmalige kosten zoals training, taalschool en verhuiskosten.
Eind juli hopen wij terug te komen naar Nederland en ruim een maand daar door te brengen. Eind augustus hopen we van daar naar Griekenland te vertrekken. We zouden het fijn vinden om veel van jullie dan (weer) te zien, dus stuur een berichtje! Ook zoeken we nieuwe contacten om de visie te delen die God ons gegeven heeft. Laat ons weten als je hierin met ons wilt meedenken.
Hartelijke groet,
Henk Jan and Allie