In ons werk onder vluchtelingen draait alles vaak om het woord ‘transitie’. Altijd tussen hier en daar, tussen wat was en wat zal komen, tussen ‘wie ik was’ en ‘wie ik zal zijn’.
Daarom doen wij ons best om duurzame relaties aan te gaan en onze vrienden te helpen ook onderling langdurige vriendschappen te sluiten. Een van de manieren waarop wij dit doen is door het organiseren van reünies met degenen die naar andere Europese landen zijn verhuisd.
Hoewel het midden in de winter is, kijken we nog steeds vreugdevol terug op de reünies van de afgelopen zomer en zijn we al druk aan het nadenken en plannen voor de volgende zomer.
De situatie voor vluchtelingen in Athene en in Griekenland verandert constant, en de afgelopen maanden komen er weer toenemende aantallen aan op de Griekse eilanden. We hadden de gelegenheid om een van die eilanden, Samos, te bezoeken. Daarnaast genoten van een weekend op de conferentie van de Vereniging voor Griekse Christelijke Kunstenaars, en we zijn nieuwe mogelijkheden voor bediening in en buiten Athene aan het verkennen.
Het afgelopen jaar stond in het teken van reizen en afscheid nemen voor ons. Een reis naar de plek waar Henk Jan jaren geleden opgroeide nam een onverwachte wending…
Als je denkt aan Griekenland in de zomer, denk je waarschijnlijk vooral aan strandpret. Maar voor iemand die nooit heeft leren zwemmen of voor wie de aanblik van water traumatische ervaringen oproept, voelt de zee meer als een onbekend, angstwekkend gevaar. Met de bemoedigende woorden, “Je kan het! Ik ben hier, ik laat je niet alleen. Samen kunnen we het!” overkwamen de tienermeiden hun angsten.
Oorlog was een constante realiteit in Zacks kindertijd aangezien zijn dorp op de frontlinie lag. Nu hij in Griekenland zijn weg moet proberen te vinden, is het moeilijk voor te stellen wat een kloof er ligt tussen de verschillende werelden waar hij in groot geworden is. Hoe moet hij ooit deze tegenstrijdige levenservaringen met elkaar in overeenstemming brengen? Waar ligt zijn identiteit in deze wereld?
Het afgelopen halfjaar was een intensieve tijd met onverwachte wendingen. We willen jullie een kijkje geven hoe God temidden van deze gebeurtenissen aan het werk is in de vluchtelingengemeenschap in Athene, vooral onder tieners.
Het is alweer een maand geleden dat Afghanistan is veroverd door de Taliban. Nu de eerste schok voorbij is en de media weer elders de aandacht op richt, willen we jullie uitnodigen om te blijven bidden voor dit land.
Wat hebben een Amerikaanse Nederlander, een Iraniër, een Hazara-Afghaan en een Pashtoen-Afghaan in het algemeen?
